کسی تصورش را می کرد روزگاری برسد که جهان اسلام گرفتار چنین فتنه ای از سوی وهابیت و سلفی‌های تکفیری بشود زمانی که هر روز فتواهای عجیب و غریب چونان بدعتی در دین خدا تنها موجبات تمسخر پیروان ادیان دیگر را فراهم کند، فتواهایی نظیر، حرام بودن خوابیدن زن زیر کولر در غیاب شوهر، حرام بودن صحبت کردن دختربا پدر در غیاب مادر، حرمت شرکت زنان عربستانی در بازی های المپیک و... نمونه‌هایی از فتاوی مفتی های وهابی است.

به گزارش افکار نیوز سلفیون تکفیری در پی بهم ریختگی اوضاع خاورمیانه و شمال آفریقا با پول عربستان و قطرقدرت گرفتند و به عنوان نخستین موضع استراتژیک در مقابل بشار اسد به مبارزه پرداختند، مبارزه ای که در ابتدا توسط رسانه های غربی بخشی از تلاش برای دستیابی به دمکراسی تعبیر شد، بشار اسد در میان مسلمانان نماد کامل شر معرفی گردید و در سوی دیگر دشمنی با شیعیان و علی الخصوص ایران و حزب الله لبنان اوج گرفت، این تبلیغات تا آنجا پیش رفت که حتی عده ای در داخل کشور هم با انتقاد از مواضع جمهوری اسلامی در حمایت معنوی از بشار اسد مسئولان نظام را متهم به اتخاذ تدابیر غلط در تشخیص دوست و دشمن کردند.

البته باید سالی می گذشت تا نقاب از چهره ارتش به اصطلاح آزاد برافتد و تصاویر سربریدن‌های وحشیانه جبهه النصره در فضای مجازی منتشر شود تا آنگاه مشخص شود حمایت معنوی جمهوری اسلامی ایران از رژیم بشار اسد جدای از دلایل عقیدتی دلایل دیگری هم داشته است چرا که مسئولان نظام و در راس آنان رهبر معظم انقلاب اسلامی از همان ابتدا به خوبی ماهیت تلاش های موزیانه برای سرنگونی بشار اسد را به خوبی دریافته بودند و برخلاف بسیاری از مدعیان شناخت روابط بین الملل در دام تبلیغات خوش رنگ و لعاب غربی ها برای موجه جلوه دادن شورش سلفی وهابی علیه بشار اسد نیفتادند.


ویرانی به بهانه دمکراسی!

شورش ها در سوریه به بهانه تلاش برای دستیابی به دمکراسی و حقوق بشر و با تظاهرات خیابانی معترضان آغاز شد اما به سرعت ماهیت آرام این اعتراضات به جنگی تمام عیار بدل شد که محور مقاومت در منطقه را نشانه گرفته بود.


اینک سوریه، کشوری که زمانی از زیباترین مناطق خاورمیانه بود تبدیل به ویرانه ای با بیش از ۱۰۰ هزار کشته و میلیون ها آواره شده است، تجاوزهای گسترده به زنان، قتل عام‌های بی رحمانه کودکان و سالمندان و نابودی کامل یک کشور تنها خروجی دخالت غربی ها در امور داخلی مسلمانان بوده است.
در این میان اما نباید از نقش برخی از مسلمانان نیز غافل شد، مسلمانانی که در غالب فرقه وهابیت و عقاید سلفی بر علیه شیعیان و علوی های سوری اعلام جهاد کردند و توانستند برای کشتارهای بی رحمانه شورشیان بهانه ای مذهبی بتراشند اما کار به همین جا خاتمه نیافت.

جماعتی که زمانی برای انتشار فیلم اهانت آمیز علیه پیامبر اسلام (ص) سراسر جهان را به صحنه اعتراض تبدیل کردند اینک خود کار را به جایی رساندند که به نام اسلام زنان و دختران مسلمان را تبدیل به فاحشه های بی مقداری کردند که در نهایت هنگامی که از آنان خسته شدند با سنگسار و اعدام و تیرباران از دستشان خلاصی یابند.

فتوای جهاد نکاح از جمله لکه های ننگینی است که قطعاً تا ابد بر دامن وهابیت باقی خواهد ماند، و اکنون جای این سوال از مفتی های مقدس ماب وهابی باقی است که اگر قصدتان تبدیل کردن جوامع اسلامی به فاحشه خانه بوده است چرا از ابتدا با هزینه های بسیار کمتری راه کشورهای اروپایی و آمریکایی را در پیش نگرفتید تا حتی بیش از نیازتان به شما عرضه کنند؟

ماجرا با فتوایی شروع شد که در فضای رسانه‌های مجازی، اینترنت و همچنین شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. فتوایی که گفته می‌شود یک روحانی وهابی به نام محمد العریفی آن را صادر کرده و گفته جهاد نکاح حلال است و دختران و زنان می‌توانند برای کمک به جهادگران در سوریه یا کسانی که علیه نظام بشار اسد قیام مسلح کرده‌اند به سوریه بروند و با ازدواج ساعتی با آنها راه بهشت را برای خودشان هموار کنند!

در پی انتشار این فتوا بود که گفته شد تعدادی از خانواده‌های تونسی در پی گم شدن دخترانشان به پلیس مراجعه کردند و از دولت تونس خواستند در بازگرداندن فرزندانشان به آنان یاری کند فرزندانی که البته پس از چندماه ارائه خدمات جنسی به تروریست‌های سلفی به بهانه رعایت نکردن مسائل شرعی سنگسار شدند، تروریست ها پس از آنکه به طور کامل از این زنان کام گرفتند به این بهانه که مجاهدان نکاح انرژی سربازان ارتش آزاد را می گیرند تصمیم گرفتند دخترکان زودباور تونسی را زودتر روانه بهشت موعود سلفیون کنند.

به هر حال این نخستین بار نیست که درگیری های سیاسی رنگ و بوی مذهبی به خود می‌گیرد اما با اتفاقات رخ داده باید اذعان کرد اینبار شاهد یکی از کثیف‌ترین و بی‌شرمانه‌ترین جنگ های تاریخ معاصر بودیم جنگی که به بهانه استقرار دمکراسی و به طمع پول مرتجعان عرب و فحشای زنان تونسی و سوری کشور سوریه را به ویرانه ای تبدیل کرد که با توجه به دخالت گسترده کشورهای خارجی به هیچ عنوان به این زودی‌ها امیدی به بهبود اوضاع آن نمی توان داشت.